ترکیب، فراوانی و زی تودة جامعة زئوپلانکتونی در مصب رودخانة حله، استان بوشهر، خلیج فارس

مصب ها به منزلة یکی از پرتولیدترین اکوسیستم های آبی به لحاظ اکولوژیکی و اقتصادی با اهمیت اند. در اکوسیستم های مصبی زئوپلانکتون ها گروه بسیار مهمی از جانوران و اساس شبکة غذایی اند و مراحل حد واسط در هرم غذایی پلاژیک را تشکیل می دهند. مطالعات اکولوژیکی، به خصوص تنوعات زمانی و مکانی زئوپلانکتون ها، در مصب ها ملاحظه شدنی است. مطالعة حاضر تأکید بر پراکنش زئوپلانکتون ها در مصب رودخانة حله واقع در استان بوشهر دارد که ترکیب گونه ای، فراوانی و زی تودة جوامع زئوپلانکتونی همراه با برخی از خصوصیات آب بررسی می شود. نمونه برداری در اواسط فصل از تابستان 1390 تا بهار 1391 با استفاده از تور پلانکتون گیری، با چشمة 140 میکرون، با تورکشی عمودی از 5 ایستگاه معین انجام گرفت. زئوپلانکتون ها شامل بندپایان، کرم های حلقوی، پرتوزوا، نرم تنان، روتیفرها، خارتنان، نماتودها، مرجانیان، شانه داران و طنابداران بود. در همة نمونه ها پاروپایان به خصوص جنس acartia غالب بودند. علاوه بر این، بندپایان بیشترین فراوانی و شانه داران، نماتودها، روتیفرها و خارتنان کم ترین فراوانی را نشان دادند. از میان بندپایان، پاروپایان شامل acartia، euterpina، oithona، oncaea، paracalanus، corycaeus، labidocera، macrosetella، microsetella و temora بیشترین فراوانی را در جمعیت زئوپلانکتونی داشتند. در همة فصول، فراوانی و زی توده در دهانة مصب (ایستگاه 5) با بیشترین در پاییز (فراوانی 9/46051  فرد بر متر مکعب، زی توده 0/165 میلی گرم بر متر مکعب) و کمترین در زمستان (فراوانی 4/5388 فرد بر متر مکعب، زی توده 9/20 میلی گرم بر متر مکعب) تخمین زده شد. این مطالعه می تواند در درک فرآیندهای اکولوژیکی و بیولوژیکی برای مدیریت پایدار شیلاتی مفید باشد.